De Döschkassen

Jedet Kind weet je, dat de Eier to Ostern vun‘ Osterhoos‘ bröcht ward. Overs wo is dat op de Inseln? Op Amrum, op Föhr, Noordstrand, Helgoland un so wieder? Hoosen künnt doch ni schwümmen. Oder? Künnt se doch! Oder hebbt Ju noch ni wat vun Seehoosen heuert? Nu gifft dat je ’n ganzen Barg Inseln op de Welt, un dorüm mutt ook de böberste Osterseehoos in sien Hauptquarteer nohalti dinken un hanneln. He kann je ni för jedet Ei een vun sien Seehosen hen un trüch schwümmen loten. Dorüm hett he sick ’n Trick uttacht. Eher de Osterseehosen de Ostereier vun de Land-Osterhoosen överenehmt, ward de Eier ganz lütt mokt. Wo genau dat vör sick geiht, dat weet ick ni. Jedenfalls nöömt de Eier sick achteran „Seehoosen-Rogen“. Un Rogen is nix anners, as ’n annered Woord för ganz veele, ganz lütte Eier. De dorsten Eier sünd ni veel grötter as de Kopp vun’n Steeknodel. Un so’n Steeknodel-Kopp hebbt Ju veellicht al mol sehn. Nu froogt sick de een‘ oder anner veellicht, wo man so’n meist mikroskopisch lütted Ei schmuck anmoln