De Döschkassen

An un för sick harr de Gretchenfroog – „wo hölst du dat mit de Regioon“ – je beter in de vörige Week, in de Osterweek passt. Denn ook all de Lüüd, de mit den Glooven nix an de Frisuur hebbt, nehmt de frie’n Fierdoog doch gern mit. Liekers will ick mi düsse Week mol mit Goethe sien Faust befoten, in den je de Greetenfroog un veele annere Snacks vörkümmt, de Intog in unsen Sprookgebruuk holn hebbt. Un ick befot mi dormit so’n beten in eegene Sook, as man seggen kann. Jens Rusch ut Brunsbüttel hett mi nömli froogt, wat ick Lust harr mit em den Faust op Platt to leesen. Den Hulsteenschen Faust ut de Feller vun Frie’ch Hans Schaefer. Vör Publikum. In’t Marner Stotklubmuseum, wo jüst Jens sien Faust-Radeerungen un Gemälde to sehn sünd. Na jo, ick harr ni blots Lust, ick heff mi düchti ehrt föhlt, dat so’n grooten Moler und Bildhauer an mi dacht hett. Nu weet ick je, wo dull Jens üm de Eck dinken kann. Dat doh ick sülms je ook gern. Dor weer mi klor: Dat ward ’n Spoß. Besünners, weil Goethe een vun de allergrötts