De Döschkassen

Mennige Goornfrünn‘ sünd se ’n Dorn in’t Oog: Hunn’bloom, also „Löwenzahn“. Wi hebbt de Dinger je ook jedet Johr op’n Rosen un dat, liekers wi ’n Rosenmeiher-Roboter hebbt, de dat Gras mang April un September sied hölt. Jo, Hunn’bloom künnt anschiend dinken. Siet dat wi den Meih-Roboter hebbt, wasst de Dingers nömli blots noch dree, veer Zentimeters hoch. Se treckt regelrecht de Köpp in. Göösbloom hebbt düssed Kunststück blangbi jüst so op’n Kassen. Mien Madam un mi is dat ook recht, so hebbt de Immen wat to naschen. Wat bi de Hunn’bloom overs anners un würkli verrückt is, is, dat se, wenn se sick in Pustebloom verwannelt, praktisch över Nacht bummeli 20 Zentimeters wassen doht. Un wenn de Wind de lütten Fallschirms denn wechpust hett, denn is de Bloom dat annerlei, wenn de Rosenmeiher kümmt, üm ehr ’n Kopp körter mokt. Denn hebbt se ehr Opgoov je achter sick. Overs wat is dor los? Ick weet ni, wat de Bloom würkli dinken künnt. Overs lehrt hebbt se dat je doch, dat de Rosenmeiher siet ’n Poor Johr jeden Dag v