De Döschkassen

Fröhliched Kuddelmuddel Annerletzt weer ick in’t Düütsche Schauspeelhuus in Hamborg. Ick weer overs ’n beten fröh dor un heff noch buten tööven musst. Un een, de jüst so an’t Tööven weer, hett vör de Döör ’n grooten „Joint“ smöökt. He hett „kifft“. Dat kunn man sehn un dat hebbt all tosom rüüken kunnt. Overs kiffen dörft man intwüschen je. So hett sick üm den jungen Kirl, no ’n beten Tuscheln hier un dor, bald keeneen mehr kümmert. Liekers gung mi de Mann mit sien Joint ni ut’n Kopp. Dorüm heff ick ’n beten rescherscheert. Un tatsächli dörft man överall, wo man betlang al Tobak smööken dörfst hett, nu ook Canabis smööken, wenn man dat will. Mien Reschersche hett overs jüst so ergeeven, dat man vöriged Johr noch richti Larm mit de Justiz kreegen hett, wenn man blots teihn Gramm Hasch bi sick harr. Is dat veel mehr ween, wurr man wegen den Hannel mit den Krom anklogt. Dor kunn man bilütten sogor ’n lange Tied för in Knast wannern. So mutt ick mi doch düchti wunnern, dat man nu, solang man blots vulljähri is