De Döschkassen

Nu is dat al ’n poor Weeken her, dat ick tosom mit Jens Rusch in’t Marner Skotklub-Museum Goethe sien ersten Faust op Platt leest heff. Dat mokt wi morn Nomeddag Klock dree an de Steed sogor noch eenmol mehr. Un allmähli ward mi klorer, üm wat dat in düssed ganz besünnere Stück ut de Literatuur-Geschicht geiht. Nu erst, wo ick mi al bummeli 50 Johr op de Welt rümdriev. Dor keem mi een Gedanke: Fröher hett man den Faust oder annere Klassiker in de School leesen, dörarbeiden un düüden musst. Besünners veel Lust harrn de 15- un 16-jährigen dormols al ni dorto. Un wenn se dormit trech weern, hebbt mennige vun ehr nie weller ’n Book anfot‘. Un wenn dat dormols al gohn harr, denn harrn de Schöölers sick – so as dat hüüt is – Tosomfotung‘ vun den Text, ut’ Internet rünnerlod‘ oder as Video bekeeken, dat Ganze achteran noch ’n beten in eegene Wöörd tosomkrickelt, un denn weern se dormit dör ween. Veellicht schull man mit den Stoff eenfach anners anfang‘. Veellicht schull man erstmol ’n Froog an‘ Anfang stelln, as: „