De Döschkassen

Dösig, ne: As dat de Ampel noch geeven hett, kunn dat de Oppositschoon gor ni gau genog gohn, dat de Regeerung wechkümmt. Denn, an 6. November weer de FDP rut, un dorno hett dat ni mehr lang duuert, bet verkünnd wurr, wat dat Niewohln Enn Februar geeven schull. Oha, dor weer de Larm je noch grötter: Veels to fröh, dor wurr man sick je gor ni opstelln un as Partein anmellen köön, un de Bunnes-Wohlleitung hett meent, wat man dat mit all de Zeddels un de Breefwohl ni trechkriegen kunn. Nu sünd wi even över de Meern vun Januar rut, un ick mutt mi je doch recht wunnern: De Wohlplakote hebbt all de Partein nömli överraschend fix ut’n Hoot zaubert. Un dat is so, as dat bi mi de vörigen 50 Johr al weer – ick verstoh eenfach ni, wat düsse dammeligen Wohlplakote schüllt. Wat de an Geld un Arbeid kost, dor mokt man sick gor keen Vörstellung vun. Dorbi harr ick dacht, wat dat no Dubbelwumms un Tiedenwenn‘ ook op den Sektor niede Impulse geeven wurr. Overs nix dor. Jümmers noch de ole Supp: Mehr oder weniger scheune Bi