De Döschkassen

Övermorn ward dat ernst: Jedeneen vun uns hett sien Krüüz to dreegen – äääh – to moken. Overs ick weet jümmers noch ni, wonehm op den Zeddel ick mien Krüüze moken schall. Nu geev dat je genog Sabbelrunnen. Mol ’n „Duell“ mol ’n „Quadrell“. Mit Faktentscheck sogor. Overs annerlei wokeen no de Wohl in’t Kanzleramt sitten deiht – tehmli veel vun dat, wat in all de Twee-, Dree- un Veer-Elle“ vertellt wurr, ward wi wohrschienli so gau ni weller to heuern kriegen. Klor, de Wählers wüllt natüürli weeten, wo dat to’n Bispeel mit de Stüüern, de Rente un ook mit de Migratschoon wiedergeiht. Overs in Würklichkeit weet dat nu, wo Putin un Trump un Xi dorbi sünd de Welt nied optodeeln, keen Minsch. Tscha. Un nu? Gor ni so eenfach. Dorüm heff ick doch nochmol op de Wohlplakote keeken, de ick eegentli för grooten Bleudsinn hol. Overs över de dorsten Plakote kann man sick weenstern noch ’n beten amüseern. De mehrsten Lüüd, de an all de Laternpöhl hangt, sünd je düchti an‘ Grien‘. Ick weet gor ni över wat de sick so dull fre