De Döschkassen

Wenn mol ni so veel Tied to’n Eeten moken is, denn kann man sick je wat ut‘ Iesschapp in’t Backrohr schuuven. So’n Deepköhl-Pizza to’n Bispeel. Nu hett de Mafia-Torte ut de Fabrik je ni veel mit dat to kriegen, wat man in’n anstänniged italienisched Restaurang bestelln kann. To de Ünnerscheede heuert, dat op de Pizza ut‘ de Köhlung oftmols keen echten Kees is. De nöömt sick „Analog“-Kees. Un de dorste Krom hett nix mit echten Kees to kriegen. Dor is ni mol Melk bin. De Smeerkrom is ut Planten-Fett, Proteine, Stärke, Gewürze un Glutamat mokt. Overs wat hett dat „Analog“ in Analog-Kees eegentli to bedüüden? Hüüt kinnt man analog tomeist as dat Gegedeel vun digital. Fröher geev dat to’n Bispeel blots Klocken – de mit de Wiesers an. Siet dat overs de Klocken gifft, bi de de Tied blots noch as Tohln anwiest ward, also Digital-Klocken, heet de annern Analog-Klocken. Jo, so is dat. Nu steiht bi analog in’t Nokixel overs „ähnli, entspreekend, vergliekbor, stufenlos, kontinuierli“ un intwüschen even ook de Afgrenzung