De Rode Lantaarn

Wat valt er te zeggen over een dag als deze? Een dag dat Chantal Blaak de Ronde van Vlaanderen won - maar we eigenlijk nog zó vol zaten van adrenaline en emotie dat het amper nog kon doordringen. Drie kwartier eerder zagen we een Red Wedding op de flanken van de Piancavallo in de Giro - en drie kwartier dáár weer voor waren we getuige van een sprintduel in Oudenaarde - dat al onvermijdelijk leek sinds beide heren de modder verruilden voor het asfalt. Thieuke versus Wout, de mokkende mannen van Gent Wevelgem, halve Nederlander versus halve Belg, Ted van de Parre versus Magnus Vèr Magnusson - en een hartslag die vanaf de Taaienberg elke kilometer een tikje omhoog ging. Twee beelden blijven hangen: de mist over de velden bij de start - en de thuisblijf-stilte in de finishstraat. IJzingwekkend, hallucinant, sprookjesachtig - een koers een Hoogmis waardig, troost voor ten minste twee wielernaties die gerust een afleidende opsteker konden gebruiken. Thieuke versloeg Woutje op de meet - en we waren er allemaal een b