De Rode Lantaarn

'Zonder voorspel verdien je geen climax. De spanning moet steentje voor steentje worden opgebouwd, tot de muur staat en het wachten is op de explosie die hem weer ondersteboven zal gooien. Een uur voor de finish inschakelen is voor doetjes die nooit zullen begrijpen waar het echt om gaat: hel hele verhaal. Dat soort mensen leest van een boek ook alleen de laatste twee pagina's.' Aldus: Bert Wagendorp, in een verhaal over het Wereldkampioenschap van Madrid, op 25 september 2005 - waar Boonen won en Bram Tankink in onze vorige show vond dat de aanval van Koos Moerenhout een beter einde had verdiend. En dus zaten we er weer - klokslag half tien - met de ontbijtgranen en de versgeperste jus voor de neus, voor de televisie. Op Sporza ging diezelfde Tankink samen met d'n Eddie Planckaert nog eens alle favorieten af - en begonnen wij aan ons tweede croissantje, want ook acht uur tv-kijken vereist nou eenmaal een goede bodem. Tergend langzaam ging het, dat opbouwen van de muur - en er was heus een dipje toen we na ee