De Rode Lantaarn

Als we terugkijken op het wielerseizoen 2020 zullen we concluderen dat het feit dat Ritchie Porte níet won op Willunga Hill álles heeft veranderd, voorspelden we na de Tour Down Under in De Rode Lantaarn.' De rest is geschiedenis - al hadden we daar - eerlijk is eerlijk - naast Ritchie Porte ook nog een misselijke vleermuis in Wuhan voor nodig. Het Corona-virus bracht het pas net vertrokken wielerpeloton in maart krakend en piepend tot stilstand - en voor ons wielerminnende bankzitters restte weinig anders dan te doen wat we al zo vaak doen: gelaten wachten op betere tijden. Aan de nieuwe wielerkalender zal het alvast niet liggen: tussen 1 augustus en begin november wordt in krap drie maanden tijd een heel wielerjaar geperst. Met een Strade in de warme zomer, een Parijs Roubaix diep in de herfst, een peloton vol mondkapjes en drie Grand Tours zonder publiek. Een onvoorstelbaar en onvoorspelbaar spektakel - maar wel onder een voortdurende dreiging van dat vermaledijde Covid. We trappen af met de Strade Bianche