Pargar

حافظه‌ی تاریخی از آن الفاظی ست که بدون تامل جدی، فراوان استفاده می‌شود. آیا چیزی به اسم حافظه‌ی تاریخی یا حافظه‌ی جمعی داریم یا این اصطلاحی است که به اشتباه به حوزه‌ی مطالعات تاریخی و اجتماعی وارد شده‌است؟ می‌توان از ضعف یا فقدان حافظه‌ی تاریخی یک ملت سخن گفت به گونه‌ای که گویی یک ملت مثل یک شخص دارای حافظه است؟ اگر چنین است، حافظه‌ی تاریخی از سنخ آگاهی و خودآگاهی است یا مقوله‌ای است ناخودآگاه؟ ربط حافظه‌ی تاریخی با احساسات تاریخی چیست؟

جوانانی که در خارج از ایران تخصص و سرمایه ی اجتماعی دارند و سخت مایلند به حال ایران مفید باشند چکار می‌توانند بکنند تا این خواسته را عملی کنند؟ می‌توان برای مفید بودن در اوضاع سیاسی کنونی، به طور موقت از سیاست حذر کرد؟ چنین کاری به خودسانسوری نمی‌انجامد؟ ولی آنان که در خارج از ایران سیاست پیشه کردند تا چه حد مفید واقع شدند؟ ساختار سیاسی در ایران تا چه حد به جوانان متخصص خارج از کشور اجازه‌ی تاثیرگذاری می‌دهد؟ مهمان‌های برنامه: هژیر رحمانداد آرش کیا بورقان نظامی

مناسبت شادی با قناعت چیست؟ مناسبت آن با روابطی که حس امنیت و حمایت اجتماعی می‌دهد چیست؟ مهمان‌های برنامه: ناصر کاخساز، پژوهشگر فلسفه سیاسی مصطفی آزمایش، پژوهشگر عرفان فریبا ناطق، روانشناس بهادر بهرامی، متخصص علوم اعصاب پایه

تعریف آن و بیان آن گریختنی ست. با این حال فیلسوف ها، عارفان، روانشناسان و حتی عصب شناسان در مورد آن نوشته اند و از جستجوی منبع آن خسته نشده اند. شادی چیست؟ منبع شادی را کجا می توان یافت؟

فارسی یا دری؟ این پرسشی ست که هر از گاهی در افغانستان خبرساز می شود، این بحث به ظاهر زبانشناختی ست ولی مثل بسیاری از امور فرهنگی دیگر در افغانستان یک امر سیاسی جدی نیز هست. آیا فارسی و دری دو زبان متفاوتند؟ آیا فارسی و دری دو گویش متفاوت از یک زبانند؟ از کی لفظ دری پیدا شد و از کی لفظ فارسی استفاده شد؟ استفاده از هر یک از این دو لفظ چه فحوای سیاسی می تواند داشته باشد؟ زبانشناسی تاریخی در این مورد به ما چه می گوید و، از آن مهم تر، تاریخ یک سده ی اخیر افغانستان و وضعیت حال حاضر چه نوری به این بحث تابانده است؟

نهاد خانواده در ایران جنبش دمکراتیک اجتماعی را تقویت می کند یا تضعیف؟ خانواده سنگر حزم واحتیاط است یا محل رشد اندیشه‌های تازه؟

محمد مصدق، معمار ملی کردن صنعت نفت ایران، کی بود و حاصلش برای ایران چه بود؟

آیا ادبیات داستانی ایران می تواند راهی که سینمای آن طی کرد را در پیش بگیرد؟

در معادله سنت و تجدد روشنفکر ایرانی کجا ایستاده؟ چرا در شماری از روشنفکران تازه ترین آراء و عقاید در کنار کهنه ترین منش ها و رفتارها همزیستی مسالمت آمیز دارند؟

خروج هرفعال سیاسی و مدنی از ایران او را از تاثیر گذاری برجنبش مدنی محروم نمی کند؟ آیا دستگاه های امنیتی جمهوری اسلامی بطورغیر مستقیم فعالان سیاسی و مدنی را تشویق به خروج از کشورنمی کنند؟

در فرانسه برقع ممنوع می شود. در سویس ساخت مناره مساجد ممنوع می شود. خانم وزیر در هلند دیدارش با رهبران مسلمانان کشور را به دلیل امتناع آن ها از دست دادن با او لغو می کند. آیا اروپا دچار هراس از اسلام شده؟

چپ مارکسیستی ایران چه کارنامه یی دارد؟ اخلال در پیشرفت ایران یا کمک به اعتلای آن؟ ایران امروزی مرهون مبارزان چپ است یا آنچه که از تلاش چپ مارکسیستی بجا مانده ایران را مغبون کرده؟

فمینیسم تازه به جوامع مسلمان قدم گذاشته هر چند دفاع از حقوق زنان در جوامع مسلمان احتمالا به قدمت تاریخ این جوامع است. در این صورت آیا به فمینیسم اسلامی نیازی هست؟

موانع دمکراسی در ایران چیست؟ نظام های غیر دمکراتیک در ایران حیات خود را مدیون چه هستند؟

سکولاریسم چیست؟ جدایی دین از سیاست یا از حکومت؟ آغاز زوال دین یا راه نجات دین؟

در عصری زندگی می‌کنیم که درگیر یک تناقض بزرگ است، هر روز خبرهای ناگوار از جنگ و زوال محیط زیست و بحران های دیگر می شنویم ولی هر روز خبری از حوزه‌ی علم و تکنولوژی به ما قوت قلب می‌دهد.

تاریخ احزاب و گروه های سیاسی در ایران یک صد سال اخیر پدیده های نادری به خود دیده است. یکی از این جریان های نادر نهضت خداپرستان سوسیالیست است. مطالعه‌ی این نهضت و چهره های شاخص آن به ما چه می گوید؟

آیا در جهان امروز شاهد اوج‌گیری دور تازه ای از ناسیونالیسم هستیم؟ حرکت های ناسیونالیستی گاه مبارزات حق طلبانه بوده اند و گاه جان و مال مردمان بسیاری را پایمال کرده اند. اوج‌گیری ناسیونالیسم در جهان کنونی کدام کفه را سنگین می کند؟

آمارهایی که در ایران از جانب نهادهای حکومتی صادر می شود از افزایش افسردگی حکایت می کند. ولی افسردگی را می توان با سنجه‌هایی که قابل اعتمادند اندازه گیری کرد و بر آن اساس حکم به افسرده بودن جامعه داد؟

'مرجع مردم، امروز الزاماً روحانیت نیست'. این گفته ی علی اکبر ناطق نوری از روحانیون شیعه در روزهای گذشته است. شاید اشاره ی او به درگیری بین یک جوان و یک روحانی در تهران در هفته های اخیر باشد که در نهایت به کشته شدن آن جوان توسط پلیس انجامید. آیا نشانه های ظهور آنچه که آیت الله خمینی نگرانش بود، اسلام منهای روحانیت، در حال آشکار شدن نیست؟