De Machine

De eerste aflevering van het nieuwe jaar is meteen de comeback van Niels Aalberts, die er een paar maanden tussenuit was. We gaan van start met dé muziekapp die het afgelopen jaar vorm gaf: Tik Tok. Gelanceerd als karaoke app, uitgegroeid tot meme machine waarin viral gaat het hoogste doel is. Wat betekent dat voor de popmuziek? Wat werkt, wat zijn de voordelen en wat de nadelen? We vragen het de 11-jarige Fiep. Verder: het slotwoord over het decennium van Jimmy Iovine en de zoon van Bono.

We zijn bijna aan het eind van het jaar, en ook aan het eind van een reeks Machines waarin gasten aanschuiven. Mensen die alles weten over hun hoekje van de muziekindustrie. Het ging in al die interviews allen kanten op, van artiestenmanagement tot talentenshows op tv, van PR tot reclamemuziek. Wat missen we nog, een heuse backstage queen. Die zit tegenover Atze: Ilja van Rossem, al een jaar of twintig aanwezig op een eindeloze reeks festivals, van Lowlands tot Paaspop tot Best Kept Secret tot Fortarock.

Toen het grote Sensation er in 2017 mee stopte beloofde ID&T al terug te keren in de geliefde Johan Cruyff ArenA. Het werd niet, 2018, ook niet 2019, maar wel 2020. Het nieuwe evenement heeft zich duidelijk nog niet los kunnen rukken van het oude, wat het heet Beyond Sensation en moet een opstapje worden naar een volledig nieuw concept. Sensation-baas Eric Keijer komt het uitleggen.

In de 46e aflevering van De Machine heeft als gast een van de stille krachten van de Nederlandse muziekwereld. Ja, we kennen haar als Tessa Rose Jackson, en tegenwoordig ook als Someone, maar we gaan het vandaag vooral hebben over hele andere dingen. Over reclamemuziek, over filmmuziek, want daar besteedt Tessa Rose Jackson heel veel van haar tijd en creatieve energie aan. Een vak apart natuurlijk, met heel eigen regels en dynamiek.

Paradiso-directeur Mark Minkman maakte deze maand bekend te gaan vertrekken bij het poppodium dat hij sinds 2013 leidt. Een mooie gelegenheid hem eens te ondervragen over de staat van de meest toonaangevende zaal van het land. Hoe ga je om met het gebrek aan ruimte in het pand en de drukte in de binnenstad? Hoe staat het met de ambities elders in de stad? En hoe vaak moet Paradiso nu eigenlijk aan de deur mensen teleurstellen met valse kaartjes?

Hét verhaal van het jaar in de muziekindustrie: het Terschellingse festival Eilân dat niet doorging. Het had zo mooi moeten zijn, 6000 mensen rond een duinmeertje op Terschelling, een geweldige line-up met onder meer Antal en Motor City Drum Ensemble, wat kon er mis gaan? Nou, klagende omwonenden dus. Nou zijn er wel meer festivals die daar last van hebben, maar bijna nooit zien we zo’n fataal pingpongspel als rond Eilân. Geen vergunning, toch een vergunning, streep erdoor, nieuwe hoop. De burgemeester van Terschelling deed er alles aan om het rond te krijgen, maar uiteindelijk ging op 7 september toch de stekker eruit. Rob Simon en Daniël van Drunen van Chasing The Hihat legt uit wat er mis ging.

Tijdens deze speciale live editie vanaf Amsterdam Dance Event ontvangt Atze de Vrieze Essam Jansen en Alex Hes van E&A Events, de hofleveranciers van ADE. ze hosten deze week grote events als Tik Tak, We Are The Future en Martin Garrix in de RAI. Ze zijn niet anders gewend, want E&A Events denkt graag groot. Tijdens Oud en Nieuw en Koningsdag rijden ze dezelfde line-up langs vijf verschillende steden en hun concept Don't Let Daddy Know vindt in november plaats in Polen, India en Myanmar... op dezelfde dag. Met dank aan Podcast & Chill en Vondel CS.

John Mulder, de gast van deze week, is al ruim dertig jaar een van de topmannen bij Mojo Concerts, gespecialiseerd in de producties van grote shows. Hij weet als geen ander hoe je een festival optuigt, hoe je Armin van Buuren uit een gat in de grond kunt laten opstijgen middenin de Kuip, en hoe je om moet gaan met die verdomde zwarthandelaren. De laatste jaren heeft ie er nog een aardig klusje bij als Europees agent van een van de allergrootste tourende bands ter wereld: Metallica. En dus zit de Machine deze week vol met boeiende verhalen van achter de schermen bij de meest veelbesproken tour van het jaar.

Deze week in De Machine een gast die moeilijk te vangen is, omdat ie of in Londen zit, of in Los Angeles. Zijn naam is Brahim Fouradi, lang geleden bekend van r&b act Fouradi met zijn broer, maar inmiddels al jaren actief achter de schermen. Wat doet ie in Londen en LA? Voornamelijk werken in het bedrijf van Simon Cowell, de godfather van de talentenjachten de laatste twintig jaar. Afgelopen maand bereikte het programma's America's Got Talent de climax van zijn 14e seizoen met een blinde, autistische jongen met een megastem als winnaar. Brahim Fouradi over het het A&R werk van zo'n grote tv-show eruit ziet, de ethiek van een kwetsbare winnaar en hoe je aan de waan van het seizoen ontsnapt.

Manager Arjo Klingens van De Staat is deze week te gast in De Machine. Natuurlijk vertelt ze uitgebreid over de allerbelangrijkste gig die haar band ooit deed, een eer die ze zelf nooit voor mogelijk had gehouden: Lowlands headlinen. Hoe kwam die ambitieuze show tot stand? Arjo Klingens is ook voorzitter van de Popcoalitie, de lobbyclub van de popsector richting Den Haag. In haar brief van afgelopen juni flirtte de minister uitbundiger dan ooit met festivals, urban cultuur en zelfs - zelfs! - dj's. Maar als je haar plannen beter leest kom je toch verdomd weinig concreets tegen. Hoe komt het dat de popsector elke keer weer met lege handen staat?

Deze week met pr goeroe José Woldring aka The Media Nanny, die werkt met artiesten als David Guetta, Martin Garrix, Joris Voorn en J Balvin en festivals als DGTL. Met haar praat Atze de Vrieze over beeldvorming rond je evenement of artiest. Wat moet je doen als het mis gaat, hoeveel controle kun je uitoefenen op wat media schrijven? Met natuurlijk praktijkvoorbeelden te over, van DGTL en Eilan tot Jackmaster. Natuurlijk doen we ook nog even een round-up van het Ibiza seizoen. Wat zijn de trends in de dance-hub van Europa? Is Ibiza nu trendsettend of trendvolgend? En kun je nog underground zijn als je met een privejet naar het Balearische eiland vliegt?

Weercijfers 2 en 3, drie dagen regen, de voorspellingen gingen uit van een rampzalig natte Lowlands. Dat het uiteindelijk prima weer was, is natuurlijk mooi, maar een week van tevoren schoot menig bezoeker in de stress. Meer dan 10% van de kaartjes verwisselde van eigenaar via een enkele site: Ticketswap. Geen wonder dat artiesten en promotors die lucratieve markt liever zelf in handen willen hebben. Verder praten Niels en Atze over de geheime krachten van het Lowlandsterrein en maken ze een uitstapje naar de meest mysterieuze metalband ter wereld: Tool.

Nu streaming muziekdiensten al bijna een decennium gemeengoed zijn voor de muziekliefhebber en vinyl een plekje heroverd heeft, dumpt menigeen zijn cd collectie. Gevolg: je kunt voor een prikkie mooie tweedehands cd's kopen. En wat blijkt: ook jonge kopers op zoek naar 90s goud vinden dat interessant.

Het was bepaald niet het eerste jaar dat Zwarte Cross zijn hele terrein vol hing met grappige, lompe en soms zeer prikkelende spreuken. Dit jaar ontstond er wel een rel over, want het Achterhoekse festival zou racistisch zijn en geen respect hebben voor de islam. Het meest opvallende aan de hele rel: de Zwarte Cross ging door het stof. En dat terwijl het festival dit concept - waarin alles en iedereen op de hak genomen wordt - toch al jaren met overtuiging voert.

Superster Taylor Swift heeft het aan de stok van Scooter Braun, de manager van Justin Bieber, Kanye West en Ariana Grande. Was is namelijk het geval: Braun heeft voor 300 miljoen de platenmaatschappij gekost waar haar eerste zes albums uitgekomen zijn. Uitgerekend Scooter Braun, die volgens Taylor Swift de pik op haar heeft. Het werd een internationaal opgepikte celebrity rel, maar waar gaat het nu precies over? We kijken er met een Machine blik naar en duiken in de wereld van masterrechten. Verder deze week: Klangstof liep zich vast in een Amerikaans industriemoeras en dj The Gaslamp Killer is terug in Nederland. Maar hoe zat het ook alweer met die verkrachtingszaak rond hem?

Wat nou als Bruno Mars en Justin Bieber geen vreemde eenden waren op Pinkpop, maar de norm? Wat als alle rock eruit zou gaan en we een line-up zou maken met alleen maar popacts? Zo'n festival bestaat eigenlijk niet, in de hele wereld niet? Waarom niet? 3voor12 hangt de optimist uit en droomt zijn eigen festival bij elkaar. We duiken nog dieper in de pop met Ruel, een 16-jarig Australisch talent dat uit het niets opkomt. Stiekem ging er een traject van vier jaar aan vooraf. En de Radiohead leaks: best ironisch dat uitgerekend Radiohead slachtoffer werd van een hack en zich gedwongen zag oud materiaal zelf te 'lekken'. Zij waren het immers die twaalf jaar geleden de industrie op zijn kop zetten en een einde maakten aan het 'lektijdperk'.

Het is een mooi fenomeen: de vreemden eend in de bijt, een act die niet 100% matcht met het profiel van een festival, maar die wel groots neergezet wordt. Wij van 3voor12 hebben vaak in dat soort acts het meeste zin, omdat ze nieuw, fris en anders zijn, terwijl sommige andere mensen om het hardst roepen dat het een schande is. We zagen de afgelopen twee weken weer een paar mooie voorbeelden: Carly Rae Jepsen op BKS, Armin van Buuren en Boef op Pinkpop. Hoe ga je daarmee om als festival? Hoe leg je het je publiek uit? Nog meer festivalnieuws: meerdere festivals gingen dit weekend niet door vanwege voorspelde windstoten. Hoe gaat zoiets, wie neemt de beslissing? Waarom gaat het ene festival wel door en het andere niet? En kun je je als organisator verzekeren tegen slecht weer? Tot slot een geschiedenisles: na het nieuws dat Apple stopt met de iTunes player, staan we stil bij de revolutie die downloadwinkel iTunes Store in 2003 was.

Festival Primavera maakt dit jaar een statement: de helft van hun line-up is vrouw. Waarom? Gewoon, omdat we dat al veel eerder hadden moeten doen, aldus de Spanjaarden. Het is een belangrijk moment in een discussie over representatie die ook in de Nederlandse muziekindustrie flink gevoerd wordt. Wat zien we ervan terug op de Nederlandse festivals? Er is maar een manier om daar achter te komen: turven, turven, turven. Atze de Vrieze bekeek de line-ups van de belangrijkste popfestivals van de laatste twintig jaar en presenteert de resultaten van zijn onderzoek in De Machine. Verder staan we stil bij de succesvolle reünies van Krezip en The Fatal Flowers. Want hoe kan het toch dat zoveel comeback acts in grotere zalen staan dan in hun hoogtijdagen? En natuurlijk staan we stil bij het meest spectaculaire copyright geschil van de afgelopen dertig jaar: afgelopen week gaven Mick Jagger en Keith Richards de rechten van 'Bittersweet Symphony' terug aan Richard Ashcroft van The Verve.

Jarenlang was Nederland het lachertje van het Eurovisie Songfestival. Jaar na jaar traden we aan met b-garnituur en vlogen we er in de halve finale uit. Maar de laatste jaren draait Nederland serieus mee in de top en dit jaar staat Duncan Laurence zelfs bovenaan bij de bookmakers. De Machine kijkt achter de schermen: Daniel Dekker van AVRO/TROS legt uit hoe het tij gekeerd werd en Nederland het de songwriting Champions League onder de knie kreeg. Verder kijken we eens met oog voor detail naar festivalposters. Ze hangen op straat en zijn bedoeld om mensen te verleiden een kaartje te kopen, maar weet je wel hoeveel politieke kwestie er spelen bij de totstandkoming van het affiche van je favoriete evenement? Nog meer festivalnieuws: in navolging van Britse festivals roepen ook Nederlandse festivals op om koepeltentjes niet langer meer te marketen als wegwerp festival items.

Een van de mooiste tradities in de Nederlandse muziek: de zogeheten helikopteracts op Bevrijdingsdag. Drie artiesten worden in een heli van het leger het land door gevlogen om als ambassadeur van de vrijheid op te treden. Een mooie eer natuurlijk, maar ook een logistieke uitdaging voor de tourmanager, zeker als je met een band op pad gaat. We vroegen de tourmanager van De Staat wat er allemaal bij komt kijken, en aan Blaudzun waarom hij nog nooit in de heli gestapt is. Verder volop aandacht voor de grote onvrede die vorige week in Amsterdam ontstond toen het geluid van (vermoedelijk) DGTL tot ver in West te horen was. Boze Twitteraars zijn het zat dat hun stad overlopen en uitgewoond wordt door toeristen en festivalgangers. Moeten ze niet zeiken? Of hebben ze een punt? En hoe gaat de gemeente Amsterdam er eigenlijk mee om? En tot slot een ode aan Bandcamp, het meest muzikantvriendelijke online platform, dat aankondigde vinyl te gaan leveren.