Duimpjeworstelen

Overdag doet hij stunts in films, in de avonden klust hij bij als chauffeur voor criminele bendes. Ryan Gosling speelt de 'Driver', een man met een strikte code en een voorliefde voor synthesizermuziek. Een echt human being. En een echte held! In 2011 was menig filmliefhebber helemaal aan het zwijmelen, alleen al bij de gedachte aan Drive van Nicolas Winding Refn. Maar niet iedereen. Filmjournalist, -maker en -programmeur Eline Soumeru kwam totaal niet in de vibe, toen ze in de bioscoopzaal zat. En toen ook nog eens iedereen om haar heen op feestjes ging uitleggen wat er zo briljant aan was, werd de smet op de film alleen maar groter. Nu, tien jaar later, is het voer voor een heerlijk gesprek. Des te meer, want: wist je dat Drive de film was waarmee het idee voor Duimpjeworstelen werd geboren? Dit is de vonk, dit is patient zero, de alpha. Maar verder gaat het ook over andere leuke zaken, zoals waar Ryan Goslings masker al eens vaker opdook. Daarnaast dat het jammer is dat hij hierin geen dvd-spelers jat en o

'Into the world we're thrown. Like a dog without a bone.' Je leest het al, deze week besteden we aandacht aan The Doors (1991) van Oliver Stone. De film die, hoezeer-ie ook de naam van de hele band draagt, vooral een biopic is van Jim Morrison. Zelfdestructieve poeet, onvoorspelbare showman en lid van de 27 Club. Regisseur Stone ging stilistisch zowat volledig los op deze film. En als iemand daarvan onder de indruk was, was het een 15-jarige Vincent Prenger. De toekomstige podcaster – inmiddels bekend van Inglorious Rankers – was meteen Doors-megafan. Zijn leven veranderde door deze film. Jawel, dit is een origin story! En dat geeft wat om te praten, want als deze film voor iemand nog nooit goed is gevallen, is het onze host Ruud. Deze podscussie is trouwens opgenomen op een bijzondere locatie: een historisch bioscooppand in Arnhem. Momenteel draaien er geen films meer in het Rembrandt Theater, met misschien wel de mooiste filmzaal van het oosten. Maar de ruimte is wel beschikbaar voor speciale evenementen. D

O dear... Our host Ruud is looking a bit green on this episode's screenshot. Could it be that we're tackling a truly disgusting, vile and horrifying film this time around? You may judge that for yourself. For it's time we have a discussion about The Human Centipede. It's the tale of a German doctor, who wants to stitch three people together. Mouth to anus. And believe it or not, but this movie has quite the lively fanbase. One of them is the Swedish filmmaker and horrorvlogger Sarah Giercksky, better known as Sarah of Horror. And who knows? Maybe her enthusiasm will convince you to give it a watch! The Human Centipede was directed by Dutch filmmaker Tom Six. And it is quite a curious beast, because its reputation far exceeds a real familiarity with the actual film. Thanks to South Park many people know of it, but fewer people actually saw it. Still it was a commercial success that spawned two sequels. And Ruud watched the whole trilogy in preparation for this show, something he wasn't prepared to do for the F

Nu al een nieuwe aflevering van Duimpjeworstelen? Jawel, gedurende de zomermaanden brengen we extra afleveringen uit van je favoriete filmpodcast! En we beginnen meteen met een vurig gesprek, met The Martian (2015) op het hakblok. Ridley Scott verfilmde deze NASA-fanfictie, over astronaut Mark Watney die per ongeluk in zijn eentje op Mars achterblijft. Matt Damon speelt de gevatte en ingenieuze eenling, die alles uit de kast moet trekken om te overleven. Dit, zeggen de fans, is een film die wetenschap serieus neemt en ook nog retevermakelijk is. Een perfecte combo, toch? Filmcriticus Nico van den Berg is allesbehalve een van die fans. En hij spaart niets of niemand bij het fileren van wat volgens hem een ondermaats verteld jongensboekje is. Nico ken je van zijn gepeperde column Cinema CineMonkey uit de MovieInsiders filmpodcast, of van zijn presentatiebijdragen aan de Ketelhuis Podcast. Daarin was hij bijvoorbeeld te horen in gesprekken met Hans Beerekamp, in verschillende Filmzolder-afleveringen. En volg ook

Twee keer Nic Cage voor de prijs van één, dat is de droom! In het script voor Adaptation. (2002) legde Charlie Kaufman vooral vast hoe het hemzelf niet lukte om een film te schrijven. Cage speelt zowel hem als een fictieve tweelingbroer, die ook meteen de tegenpool van Kaufman is. En Spike Jonze regisseert de boel. Voor de een is dit een openbaring van wat je allemaal kunt doen in cinema, als je jezelf maar vrij genoeg voelt om het aan te durven. Maar voor de ander duidelijk niet. Irritant zelfbeklag, dat vindt mediawetenschapper Linda Duits het. Daar wordt ze liever niet mee lastiggevallen. En dus schuift ze graag aan voor deze aflevering. Duits ken je misschien ook van haar columns in Folia, opiniestukken in diverse dagbladen of van haar eigen podcasts: Onder Mediadoctoren en Geeky DIngen.  En verder gaat het ook over oppervlakkige popcultuur vanuit een postmodernistische blik, de vergelijking tussen Kaufman en Woody Allen en wat je bedoelt als je zegt dat iets "heel erg Nieuwegein" is. Steun Duimpjeworstel

Smijt zes stoere vrouwen in een grot die nog niet in kaart is gebracht en zet er een camera op. Dan heb je al een spannende film. Maar gooi er nog wat kruipende mensachtige gedrochten bij, en je hebt echt lekkere horror. In theorie dan. Na alle goede verhalen over The Descent (2005) voelde host Ruud namelijk vooral teleurstelling bij deze film van regisseur Neil Marshall.  Wel laaiend enthousiast is acteur en bordspellenfanaat met een baard Duncan Meijering. Voor hem was dit een regelrechte griezeltopper, en echt niet alleen omdat er wat lekker gore in zit. Maar dat helpt natuurlijk wel. Hij wilde het sowieso graag opnemen voor een horrorfilm, een genre dat in zijn eigen een te slechte reputatie heeft. En dan is The Descent een uitstekende titel. Ook gaat het over Duncans korte interactie met Saw-acteur Tobin Bell, de voorspelbaarheid van jumpscares en hoe het is om te werken als scare-actor. En dat heeft niet alleen Duncan gedaan. Steun Duimpjeworstelen op Patreon! En ontvang leuke extraatjes ^_^ Links: Dun

Bill Murray was robbed! In 2004 host Ruud sat up all night to watch his comedy hero receive an Oscar for Lost in Translation. Just to see Sean Penn snatch it away from him. And for what? Crying out "Is that my daughter in there??!?" in ever increasing hamminess. Well, today he gets his revenge, by taking apart Mystic River. (Actually, back then Ruud watched and liked that movie. It's more the rewatch that made him devaluate it.) On defense, he gladly welcomes stand up comedian Alina Sharipova! She's very much a fan of Clint Eastwood's adaptation of the Dennis Lehane novel. And one of the reasons for that is actually Penn's performance as Jimmy, the father of a missing girl from the slums of Boston. Soon, though, she is found dead. And the police investigation reconnects Jimmy with two childhood friends. Also she tells the story of how she performed the most unlikely song at a musical audition as a kid, we explore the sequel potential of this movie and we fail at staying away from imitating the Boston accent.

Een unicum! Voor het eerst in deze show hebben we niet een, maar twee podgasten. Want als je om één Cinemaatje vraagt, krijg je er steevast een tweede bij. Host Ruud reisde naar Tilburg af om te babbelen met William en Jean-Paul. En wie de zeventiende aflevering van hun podcast Cinepraatjes heeft geluisterd, weet al dat het om een uitwisseling gaat! Zowel J.P. als William had niet veel op met de scifi-kraker Arrival, toen-ie uitkwam in 2016. En nu nog steeds niet. Terwijl de wereld dacht: "Amy Adams die leert communiceren met zevenpotige aliens? Yes, please!", dachten zij: "Boe!" En laat dit nou net een podcast zijn die gedijt op afwijkende meningen! Het wordt verdomde gezellig ook! En dat is nog voor er flessen wijn worden opengetrokken om op de Cinemaatjes-toer te gaan... Verder hebben we het ook over de wetenschappelijke capaciteiten van 'Jeremy Remspoor', het gebruik van anagrammen als kindernamen en de onvermijdelijkheid van lineair denken. Steun Duimpjeworstelen op Patreon! En ontvang leuke extraatjes ^

Critici buitelden over elkaar heen, om deze film zo hard mogelijk te dissen. Een zestal Razzies viel 'm ten deel. En ook op de IMDb-lijst met de slechtste honderd films prijkt zijn naam. Cats (2019) van Tom Hooper is een populair object voor haat. Maar wat nou als er ook iemand is die deze film zonder een greintje ironie heel erg liefheeft? Kunstenaar en performer Pim Steinmann gaf Cats op Letterboxd de volle vijf sterren. Ze luistert de muziek op repeat en reisde bijna heel ver af om de musicalverfilming nog één keertje op groot scherm te zien, toen het nog net kon. Nu schuift ze graag aan om haar liefde voor deze film te delen in de podcast. En host Ruud geeft Pim graag dat podium. Want, ook al vond hij de film zeker niet goed, hij heeft er zelf wel een dikke bak lol aan beleefd. Dus schuif aan voor een heerlijk bizar CGI-feest, met antropomorfe kakkerlakken en amper verhaal. Misschien ben je achteraf ook wel overtuigd om Cats de kans te geven die die verdient. Want het is een wonder dat zoiets als dit best

Let's assume that if you haven't seen – or read – the Fifty Shades series by this point, you're probably not gonna. Right? Well then, for the purpose of this episode, that's perfectly fine! As a result, the contents are spoiler proof. You can listen, whether you've seen Fifty Shades Darker or not. So now it's time to have some giggles with this crazy romance movie, about a toxic relationship! Our guest on the show, director Brendan Steere, is very aware how not-good Darker is. But that makes him appreciate it even more. And maybe you understand why, once you hear that he's the director of VelociPastor, a movie he released three years ago, but that suddenly became a cult hit during the pandemic. A story about a priest who gets cursed, and starts to turn into a dinosaur. And then ninjas attack! It lovingly pokes fun at bad B-movies, in the same way Sharknado en Birdemic 2 do. All bad movies with a big wink, or circular comedies, as Brendan calls them. When he sees a movie like Fifty Shades Darker, it just tickl

"Come back to me." Als je die woorden niet vaak genoeg kunt horen, is Atonement (2006) van regisseur Joe Wright een dikke aanrader. Keira Knightley en James McAvoy zeggen het in elk geval heel vaak tegen elkaar in dit zeer romantische arthousedrama met een literair randje. Want het gaat om een verfilming van het gelijknamige boek van Ian McEwan. En Atonement is ook het verhaal van de jonge Briony (Saoirse Ronan) die iets ziet wat ze niet helemaal begrijpt en er daardoor voor zorgt dat de lover van haar zus in de bak belandt. En vervolgens in Frankrijk op de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Kostuums, one-takers, een heerlijke schurkenrol van Benedict Cumberbatch. Joe Wright neemt het er duidelijk van! Voorvechter van deze film is filmmaker en podcaster Lauren Walet. Als je nog niet hebt geluisterd naar haar gesprekken met Phebe in Filmpraatjes de Podcast, wordt het eens hoog tijd. Ze hebben al themashows gemaakt over onder andere Wes Anderson en Saoirse Ronan. En... maandelijks nieuwe afleveringen! Maar n

Kun je sympathie voelen voor een ijsberg? Host Ruud wel, bij het zien van Titanic (1997), want hij is nooit fan geweest van de film. En dan wint deze moloch ook nog elf Oscars en is-ie jarenlang de bestverdienende film aller tijden. Alsof Titanic lekker wil inwrijven: 'Iedereen vind mij leu-heuk!' En nu is er eindelijk een excuus om deze afkeer te delen in de show! Want podgast Saskia Barendse kijkt graag films en vindt daar wat van – naam van haar blog! En als er een film is waar ze graag bij wegzwijmelt, is het wel dit magnum opus van regisseur James Cameron. Ze neemt haar aanstekelijke enthousiasme mee, in een poging om Ruuds innerlijke ijsberg te doen smelten. Titanic vertelt het historische verhaal, over de onzinkbare boot die op zijn eerste reis zonk, door de ogen van Rose Dawson (Kate Winslet). Ze gaat aan boord met de gluiperd aan wie ze is uitgehuwelijkt, maar valt al gauw voor de charmes van de veel armere jonge kunstenaar Jack (Leonardo DiCaprio). En terwijl haar stomende handafdruk op een koetsraa

Ze lieten hem niet in vrede rouwen om zijn vrouw. Ze vermoordden zijn puppy. Ze verdienen het om te sterven. Is er ooit een film geweest met een betere motivatie om een hoop slechteriken naar het Hiernamaals te helpen dan John Wick? Velen hadden Keanu Reeves al een beetje afgeschreven als filmster, en toen redde deze relatief lowbudget actiefilm zijn carrière.  Dat wil nog niet zeggen dat iedereen aan boord is. Mike van Dooyeweert, van de superheldenpodcast Supercast, wil het maar al te graag opnemen tegen de Baba Yaga. Natuurlijk keek hij de film. Een moetje, zelfs als je niet zo van vechtfilms houdt. Maar zelfs dan was John Wick voor hem niet waar hij op hoopte. En wie is host Ruud om een beetje controverse niet te verwelkomen? Verder gaat het ook over de eeuwige jeugd van Keanu Reeves, de rol van humor in actiefilms en de vraag of John Wick al dan niet een superheld genoemd kan worden. Steun Duimpjeworstelen op Patreon! En ontvang leuke extraatjes ^_^ Links: Mikeromedia, Mike's mediabedrijfje: https://www

"Oh, what a day! What a lovely day!" Dit is de aflevering die je niet voor mogelijk hield. Host Ruud heeft iemand gevonden die het graag wil opnemen tegen Mad Max: Fury Road. Dit post-apocalyptische actie-epos van regisseur George Miller wordt door veel kenners gezien als een van de beste actiefilms van de 21ste eeuw. Vooruit, tot nu toe dan. Ronkende motoren, chroomkleurige gezichtsverf en een knalrode freak met een vlammende gitaar. En dat allemaal in een feloranje woestijn, met een soundtrack van Junkie XL. Wat valt daar nou niet leuk aan te vinden? Te gast deze keer is Indra van 't Hooft. Zij is City Producer bij het 48 Hour Film Project (48HFP), voor Eindhoven en Nijmegen, en zelf fervent filmmaker. Meestal in de rol van producent. Ze had natuurlijk mee kunnen gaan in de overweldigende stroom van populaire opinie. Maar, geheel Furiosa waardig, sloeg ze plotseling linksaf. En dus ontstaat er opnieuw een titanenstrijd, maar dan nu aan de podcastmicrofoon. In het vierde deel van de Mad Max-cyclus zien we To

"Sad!" You're not allowed to dislike The LEGO Movie, so says comedian and improv hero Greg Shapiro. Host Ruud, though, doesn't get into the comedy of its writers/directors – Phil Lord and Christopher Miller – at all! They get into it, about the brickiest of all animation movies. So expect some fire, mixed with giggles. Emmet (Chris Pratt) is the most generic of all of Legodom, but finds he may be the Special who can save all of brickkind. Together with goth rebel Wyldstyle, blind wizard Vetruvius and LEGO Batman he takes up arms against the woeful President (or is it Lord?) Business. And hilarity ensues. At least, for most unexpecting spectators. And so it did for Greg, who went to see it with his children. He laughed and laughed. And now he's here to tell us all about it! You probably know Mr. Shapiro as the voice of Trump on the Netherlands Second-video from Zondag met Lubach. But did you know he also has his own Youtube Channel, featuring his show The United States of Europe? And he has a new book out as w

Espressogangsters, Club Silencio en horroroudjes. Pak je zaklamp, want we dalen af in de krochten van David Lynch' onderbewustzijn! Mulholland Drive werd bij een enquête van de BBC verkozen tot de beste film sinds de eeuwwisseling. De nachtmerrieachtige vertelwijze heeft een enorme cultstatus, en wordt door velen gezien als misschien wel het grootste meesterwerk van Lynch. Maar het is duidelijk geen film voor iedereen. Comedian en organisator Kachun Cheung gaat er deze aflevering met een heerlijk gestrekt been in. Hij haakte al snel af bij deze bepaalde soort vaagheid. De film is volgens hem alleen maar raar, met geen beter doel dan alleen maar raar zijn. En hij heeft wat meer diepgang nodig, want het is niet alsof hij vage films niet kan waarderen. In de tussentijd probeert host Ruud wat meer licht te schijnen op een van zijn favoriete films van Lynch. Mulholland Drive is een dromerige en soapachtige vertelling over Hollywood, waarin Betty zich ontfermt over de actrice Rita die haar geheugen heeft verloren.

Stookolie drinken, lekker schuifelen met je baas en hier en daar een potje tentakelseks. Zo is het leven in de negentiende-eeuwse vuurtorens, als we The Lighthouse mogen geloven. Robert Pattinson en Willem Dafoe zijn aan elkaar gewaagd in deze tweede film van regisseur Robert Eggers. En dan nog worden ze mogelijk van het scherm geblazen door een opstandige meeuw. The Lighthouse is een beleving, bijzonder unheimisch en bij tijden hilarisch. Dan nog moet je er maar zin in hebben, en dat heeft Narana Cober duidelijk niet. In de Film Fans Podcast bespreekt ze wekelijks met haar co-host Nils de nieuwste films en wat er allemaal gaande is in Hollywoodland. Ze is een bastion van filmliefhebberij, maar dat wil niet zeggen dat alles haar bekoort. En Willem Dafoe die een vloek uitspreekt om een portie kreeft heeft voor haar maar een beperkte entertainmentwaarde. En verder gaat het ook over het incident in Smalls Lighthouse in 1801, hoe Eggers leentjebuur speelt bij The Big Lebowski en de overduidelijk fallische eigensc

Hoe een Nieuw-Zeelander een superheldenfranchise over een Noorse dondergod nieuw leven inblies. In Thor: Ragnarok mag hoofdrolspeler Chris Hemsworth grappig zijn. Ook wordt hij in een buddyfilm-constructie gekoppeld aan de Hulk van Mark Ruffalo. Dit derde deel is een krankzinnig, kleurrijk ruimteavontuur, met veel kleurrijke personages. Want ja, laat dat soort gekkigheid maar aan Taika Waititi over. En dan wordt er nog een jaren tachtig-laagje overheen gegooid met een synthesizersoundtrack. Maar voor een doorgewinterde comicliefhebber als Riza Tisserand heeft de opzet van Thor: Ragnarok ook een nadeel. De film put namelijk behalve uit de gelijknamige stripreeks ook uit de serie Planet Hulk, en dat zijn twee van Riza's favoriete werken. Hij wist dat die nu nooit op zichzelf verfilmd zouden kunnen worden. Jammer, want dit zijn twee ongelofelijk brute verhalen. Toch weigert hij zijn duim omlaag te doen voor deze film. Waarom? Dat hoor je in de aflevering! Riza gaat als comedian de theaters af met zijn show Ademb

Geen film is zo kerstig als It's a Wonderful Life (1946). Regisseur Frank Capra smeet zijn volledige sappig sentimentele inborst in deze sneeuwerige vertelling. Bioscoopbezoekers lieten 'm misschien nog vrij links liggen, maar op tv vond-ie zijn succes. Het verhaal van George Bailey (James Stewart) die een leven lang zichzelf heeft opgeofferd voor zijn dorpsgenoten in Bedford Falls. Hij zit helemaal aan de grond en staat op het punt zich van een brug te gooien. Iedereen was beter af als hij nooit geboren was, denkt hij. En dan verschijnt engel Clarence om hem een belangrijke les te leren. Hij laat hem zien hij de wereld eruitziet zonder hem.  Iemand die de film nog nooit gezien had is Amanda Morina. Ze recenseerde vorig jaar nog een hele rits aan kerstfilms op haar kanaal Dinner and a Movie Mag, maar deze ging aan haar voorbij. Zou dus wel eens tijd worden, niet? Amanda liet zich verrassen, en dus gunnen we jullie dezelfde ervaring: geen spoilers. Wordt er geduimpjeworsteld, of is ze het in de traditie van Du

"As far back as I can remember I always wanted to be a schmucky stockbroker." That's the classic line that might as well have been in The Wolf of Wall Street (2013). In many ways Martin Scorsese remade Goodfellas with brokers in stead of gangsters. And added even more drugs, prostitutes and throwable little people. The result is an almost three hours long barrage of entertainment, especially if you're a bloke. La Hager wasn't exactly tickled pink by this movie. Not at all. The Egyptian comedian got turned off quickly by the misogyny, lack of moral fiber and by Jonah Hill. It's hard to argue that the behaviour of the characters could be excused, but isn't that also kind of the point of the movie? Well, Hager has something to say about that, too. Also, we discuss the hiring policy in the financial district of London, what Matthew McConaughey looks like and the ways woman are used as tables in this movie. You can support the Thumb Wrestling Film Podcast on Patreon! Links: Article 'The Wolf of Wall Street is a D