Het Marathoninterview

Jesse Klaver werd geboren als zoon van een Nederlands-Indische moeder en een Marokkaanse vader. Zijn grootouders -van Indische komaf - speelden een grote rol bij zijn opvoeding. Al jong is Jesse gefascineerd door de politiek. Een stormachtige carrière volgt. Eerst wordt hij voorzitter van Dwars, de politieke jongerentak van GroenLinks, in 2010 lid van de Tweede Kamer en vijf jaar later politiek leider. In 2017 boekt hij een ongekende zege voor zijn partij (14 zetels). In 2021 leidt hij een forse verkiezingsnederlaag en in de formatie dit jaar gaat het helemaal mis. Een beginnende samenwerking op links met de PvdA is voor Klaver het enige lichtpuntje.

Mathieu Segers (1976) is hoogleraar Hedendaagse Europese Geschiedenis aan de Universiteit Maastricht, de stad waar hij opgroeide en nog altijd woont. Van 2016 tot 2020 was hij decaan van University College Maastricht.

Raymond van het Groenewoud (Schaarbeek, 1950) is een Belgische zanger, gitarist en pianist. Geboren op Valentijnsdag in 1950, en dus werd hij in 2020 zeventig jaar oud. Raymond woont de eerste jaren van zijn leven met zijn twee uit Amsterdam gevluchte ouders in Anderlecht. Zijn beste vriend als kleine jongen is z'n teddybeer Winnie de Poeh. Op z'n zevende verhuist hij voor twee jaar naar Amsterdam met z'n moeder en stiefvader.

Manon Uphoff (Utrecht, 1962) is schrijver, scenarist en beeldend kunstenaar. Eva Koreman trapt de zomerreeks af met schrijfster Manon Uphoff (1962). Haar meest recente roman Vallen is als vliegen uit 2019 maakte grote indruk als een in de werkelijkheid gewortelde roman over het almaar groter wordende, pijnlijke verleden. Het boek werd door NRC en Humo uitgeroepen tot 'beste Nederlandstalige roman van 2019.

Clarice Gargard in gesprek met schrijver en politicus Tofik Dibi. Tofik Dibi (Vlissingen, 1980). Namens Groenlinks was hij tussen 2006 en 2012 lid van de Tweede Kamer. Sinds oktober 2018 is hij bestuursadviseur van het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West.

Atze de Vrieze in gesprek met labeleigenaar en hiphopkenner Kees de Koning. In de Nederlandse hiphopwereld overstijgt de naam Kees de Koning (Landsmeer, 1971) die van zo’n beetje alle artiesten die hij vertegenwoordigt. Slechts zijn voornaam is genoeg om te weten wie je bedoelt.

Eric Arends in gesprek met politicus Pieter Omtzigt. Pieter Omtzigt (Den Haag, 1974) geldt als de pitbull onder de Nederlandse parlementariërs. Ruim 17 jaar is hij al Tweede Kamerlid voor het CDA.

Hans Jaap Melissen in gesprek met onderzoeksjournalist en schrijver Linda Polman. Linda Polman (Amstelveen, 1960) maakte in 2008 internationale furore met De Crisiskaravaan, over de donkere achterkant van humanitaire hulpoperaties in oorlogsgebieden.

Sinds maandag 1 juni, Tweede Pinksterdag, is Ineke Sluiter de nieuwe president van de KNAW, de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, een exclusief genootschap van top-wetenschappers dat de stem en het geweten van de wetenschap in Nederland wil zijn.

Midas (eigenlijk Wandert) Dekkers (Haarlem, 1946) groeide op in Amsterdam, waar hij biologie studeerde. Als student begon hij te schrijven en al gauw publiceerde hij stukjes over dieren in onder andere NRC Handelsblad en de Volkskrant. Voor zijn jeugdboeken heeft hij onder meer drie Zilveren Griffels en een Vlag en Wimpel ontvangen. In 1985 schreef hij het Kinderboekenweekgeschenk: Houden beren echt van honing?

Karin Amatmoekrim (Paramaribo, 1976) studeerde na het Gymnasium af als letterkundige. Ze woont momenteel in Amsterdam en heeft romans, verhalen en essays gepubliceerd. Het autobiografische boek Het gym werd door pers en publiek juichend ontvangen. Ook De man van veel, waarmee ze het leven van Anton de Kom uit de vergetelheid haalde, kon rekenen op lovende kritieken. De totstandkoming van Tenzij de vader, een intiem portret van haar vader en haarzelf was basis voor De jacht op mijn vader, een documentaire van regisseur Gulsah Dogan die genomineerd werd voor een Gouden Kalf.

Boris Ottokar Dittrich (Utrecht, 1955) is politicus, mensenrechtenactivist en schrijver. Hij was advocaat in Amsterdam, rechter in Alkmaar en jarenlang Tweede Kamerlid en later fractievoorzitter van D66. Vanaf 2007 werkte hij voor Human Rights Watch vanuit New York en Berlijn, waar hij zich onder meer inzette voor de rechten van lhbt'ers. Een jaar geleden keerde hij, ook tot zijn eigen verrassing, terug in de Nederlandse politiek als lid van de Eerste Kamer.

Amper een jaar nadat Femke Halsema (1966) in haar memoires schreef dat haar vertrek uit de Tweede Kamer een definitief einde aan haar politieke carrière was, kreeg ze de burgemeestersketting omgehangen van de meest ingewikkelde stad van Nederland: Amsterdam.

Wat kan één mens betekenen in de strijd tegen klimaatverandering? Heel veel, zo bewijst Roger Cox (1967). Wereldwijd staat hij bekend als de klimaatadvocaat. Een reputatie die hij verwierf toen hij namens Urgenda in 2015 de Nederlandse staat voor het gerecht daagde, om de overheid te dwingen tot beter klimaatbeleid. De rechtszaak was de eerste in zijn soort, en werd door velen kansloos geacht. Maar de rechter gaf Urgenda gelijk. Inmiddels wordt de Urgenda-zaak in aanklachten overal ter wereld aangehaald om overheden tot meer klimaatactie te dwingen. Cox werd bij een aantal van die zaken ingeroepen voor advies. Dit jaar heeft Roger Cox namens Milieudefensie een nieuwe klimaatzaak aangespannen, ditmaal tegen Shell. In 2020 verwacht hij de olie- en gasgigant in de rechtszaal te treffen. Of ook deze keer David Goliath zal weten te verslaan – niemand durft het meer te voorspellen. Julie Blussé werkt voor de VPRO als redacteur en presentator van het radioprogramma OVT. Ze maakte eerder de podcast Tijdgeest, ove

Pieter van der Wielen in gesprek met jurist/schrijfster Roxane van Iperen Roxane van Iperen (1976) is jurist en publicist. Ze schrijft voor onder meer Vrij Nederland, Het Financieele Dagblad, NRC Handelsblad, Het Parool en De Morgen. In 2016 was ze gastcorrespondent Brazilië voor De Correspondent en verscheen haar roman Schuim der aarde, waarmee ze de Hebban Debuutprijs won. Het grote publiek bereikte ze echter het afgelopen jaar waarin haar boek ’t Hooge Nest meer dan 50.000 lezers vond.

Kathleen Ferrier werd geïnterviewd door Tessel Blok. Hoewel Kathleen Ferrier van 2002 tot 2012 Tweede Kamer-lid was, kennen de meeste mensen haar als een van de ‘dissidenten’ die in oktober 2010 (samen met partijgenoot Ad Koppejan) tijdens een CDA-congres tegen samenwerking met de PVV in het beoogde kabinet Rutte 1 stemde.

Arnon Grunberg werd geïnterviewd door Carolina Lo Galbo. Arnon Grunberg (1971) is een van de succesvolste Nederlandse schrijvers in binnen- en buitenland, met een duizelingwekkend productietempo. Sinds hij met Blauwe Maandagen in 1994 zijn naam vestigde, volgden romans, essays, toneelstukken en columns elkaar in een rap tempo op.

Na een studie politieke en sociale wetenschappen was Max van Weezel (1951) ruim veertig jaar werkzaam voor Vrij Nederland en vervulde daar diverse rollen waaronder die van columnist, politiek commentator/redacteur en adjunct-hoofdredacteur. Interviewer Hans Simonse haalde Max van Weezel ooit naar de VPRO voor het programma Argos. Simonse was de afgelopen twee jaar hoofdredacteur van de VPRO-televisie en is tegenwoordig eindredacteur voor reisseries en documentaires. Ook trad hij in het verleden regelmatig op als interviewer bij De marathoninterviews.

Schrijver des vaderlands, Cees Nooteboom, gaat in gesprek met Carolina Lo Galbo. Begin 2018 verschijnt van de Utrechtse hoogleraar Neerlandistiek Geert Buelens (1971) een vuistdik boek over de jaren zestig, een werk waar hij maar liefst tien jaar aan werkte. Het barst bijkans uit elkaar van de kennis, niet alleen over literatuur, en ook niet enkel over Nederland. Elke relevante cultuuruiting uit elk denkbare land – van Brazilië tot de volksrepubliek China – passeert in zijn boek.

Geert Buelens is een Vlaams dichter, essayist, columnist en hoogleraar aan de Universiteit van Utrecht. Begin 2018 verschijnt van de Utrechtse hoogleraar Neerlandistiek Geert Buelens (1971) een vuistdik boek over de jaren zestig, een werk waar hij maar liefst tien jaar aan werkte. Het barst bijkans uit elkaar van de kennis, niet alleen over literatuur, en ook niet enkel over Nederland. Elke relevante cultuuruiting uit elk denkbare land – van Brazilië tot de volksrepubliek China – passeert in zijn boek. Typisch Buelens, een culturele veelvraat die gelooft in het grote perspectief, iemand die met de juiste treffende anekdotes een belangrijke trend kan omschrijven. Zo schreef hij ook over de literatuur uit de Eerste Wereldoorlog en smeedde hij uit alle betrokken landen een beeld van optimistisch nationalisme, vooruitgangsdenken en natuurlijk ook pure wanhoop. Ook zijn vakgroep aan de Universiteit Utrecht zegende hij met de blik naar buiten. Literatuurwetenschap is onder zijn leiding geen studeerkamerwerk meer