Toekomsvenster

“Gaan maak die mense my dissipels en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het.”

Hy anker ons aan die Vader.

God openbaar homself juis so aan ons, as ons Vader.

Ons is gelowiges, kinders van die lewende God, mense met ʼn toekomsverwagting, op pad na ʼn ewigheid saam met Hom. Ons soek geleenthede op waar ons saam kan bely en aanbid.

Kom ons gesels, maar los die etikette by die huis.

Christus het gekom en ons hoop in vervulling laat tree. Hy het ons nie alleen gelos nie.

Mag ons almal groei in ons bedagsaamheid en eerbied teenoor God en teenoor mekaar.

Ons moet bid vir mense wat in verskillende wêrelddele, dikwels onder moeilike omstandighede, die evangelie van verlossing na mense uitdra.

Wat sou jy anders doen as jy regtig geweet het dat Christus se verskyning op hande is en jy selfs ʼn datum daarvoor gehad het?

God roep ons nie net tot diens nie, maar ook tot selfversorging en rus. Het die tyd nie dalk aangebreek om jou eie instandhouding ernstig op te neem nie?

Dit is dan weer dat ons pleit om genade: “Here, moenie met ons opgee nie. Bly by ons, al verdien ons niks nie. Ons kan nie sonder U nie”.

Wie in afhanklikheid en opregte nederigheid na die Here toe kom, sal vind waarna hy op soek is.

Hoe bely ons ons skuld teenoor die Here?

Ons dien ʼn Almagtige God. By Hom is alles moontlik.

Hy het voorsiening gemaak deur sy Seun in die volheid van die tyd te stuur sodat elkeen wat in Hom glo nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe sal hê.

Miskien kan jy daarmee identifiseer? Om regtig die Here met ʼn saak te vertrou en dit nie weer terug te neem nie, bly ʼn uitdaging.

Bid vir mekaar. Daar is geen daad van naasteliefde soos om vir iemand by die Vader in te tree en hulle name voor die troon van God te noem nie.

Kan ons mekaar nie met groter deernis en liefde hanteer nie?

Die lewe is soms taai maar tog leef jy elke dag uit die seën van die Here.

Wie geestelik wil groei, sal dissipline aan die dag moet lê.