De Döschkassen

Risikogruppen an jede Eck   Veele Lüüd sünd düsse Doog je alleent, ne. Se sünd alleent, weil se to ’n Risikogrupp‘ heuert. Dat mutt man sick mol vörstelln: Dor heuert man to Gruppe un liekers is keeneen to’n Snacken dor - ’n feine Grupp‘ is mi dat. Overs ni blots wat den dorsten Virus anheiht – ick segg den Noom nu mol ni, den heuert man je oft genog – hebbt wi Risikogruppen bi uns in’t Land. To de gröttse Risikogrupp, de al siet Johrn dör de Gegend geistert, heuert de, de jümmers op den Apparot kieken doht, den se in de Hand hebbt, op ehr Smartfoon. Wenn se dor eenfach blots so mit op’n Börgerstieg löppt, denn geiht dat je noch. Dat gifft overs ook wülk, de fohrt op‘t Rad meern op de Stroot un kiekt op ehr’n Ackersnacker. Mennige stoht dorbi sogor op so’n elektrisched Rullbrett. Dat is twor ’n zirkusriepe Leistung overs verstohn kann ick dat ni. Wenn man so’n Akrobat nömli mit‘ Auto breedmangelt, denn kann man seeker ween, dat man ook de Schuld dorför kriegt. De mööt gor ni krank ween, üm sick d

Tscha, in Oogenblick hebbt wi – also de Mehrsten vun uns – je ’n Barg Tied, ne. To Anfang is dat je gor ni so slecht. Man kann mit de Kinner speeln, wenn man wülk in’t Huus hett, den Goorn kann schier moken, wenn een dor is un de Bood‘ kann man ganz kommodig oprüüm un saubermoken. Mit de Tied hett man dat overs allns dör un in’t Fernsehn kümmt blots slimme Norichen, dor mach man ook nix mehr vun heuern. Wat kann man also moken, wenn een eenfach nix mehr infallt un een langwieli ward? Dor heff ick mi mol Gedanken över mokt. Ick heff ook sülms utprobeert, wat mi so infulln is. To’n Bispeel dat hier: Mi hett jümmers al mol interesseert, wo veel Boorsten an so’n Tähnböss an sünd. Dor stoht je jümmers so lütte Bünnels vun de dorsten Plastik-Hoor tosom. Bi mien Tähnböss sünd dat 21 Bünnel un een Bünnel hett 19 Boorsten. Dat mokt 399 Stück. 209 dorvun sünd witt, de annern blau. Aha. So, de ersten fief Minuten sünd rüm. Nu stoht dor je noch mehr Tähnbössen. De vun mien Madam hett mehr Boorsten as mien, 420 nöm

Mehrmols an Dag rummelt dat bi mi in de Büx. Dat is mien Smartfoon, dat vibreert, wenn ick ’n Noricht krieg. Tomeist is dat denn so’n Wottsäpp-Noricht. Mol is dat ’n lütten Text, to’n Bispeel: „Kannst du vun ünnerwegens Botter mitbring‘?“ Ick schriev den trüch – „jo“ oder „nä“ – dat is ganz praktisch. Af un to krieg ick ook so lütte Videos oder Biller. To 99 Perzent sünd dat Sooken, de lusti ween schüllt. Fief Perzent dorvun finn ick ook würkli lusti, overs dat Mehrste lösch ick glieks weller. Wenn man dor mol över nodinkt: An Dag bruuk ick veellicht dree Minuten, üm Tüünkrom vun mien Ackersnacker to löschen. Dat mokt meist 1100 Minuten in’t Johr. Över 20 Johr tosomreekend sünd dat ganze 15 Doog, över twee Weeken, de ick blots dormit beschäfti bün, Bleudsinn vun mien Telefoon to löschen. Wenn ick dat so seh, denn much ick an düsse Steed mol all, de jüst vörhebbt, mi lustige Videos to schicken, seggen: Lot‘ dat bidde no! So. Dat hebbt wi. Nu is dor overs noch ’n anner Sook, bi de ick de Wand hochgohn kann:

Also ick kann mi ni hölpen – dat mit de Panik wegen dat Corona-Virus kann ick eenfach ni begriepen. De ganze Week heff ick allns leest, wat ick to düsse Angelegenheit mang de Fingers kreegen heff. Rutfunnen heff ick overs blots, dat an un för sick keeneen so ganz genau weet, wat dat mit dat dorste Virus op sick hett. Woröver sick de Experten eenig sünd, is, dat Corona wiet wech vun de Gefohr is, de vun Ebola oder so utgeiht. Wenn man vun Corona krank ward, bewegt sick dat mehr in den Beriek vun ’n lichten Snööben bet hen to’n Lung’entzünnung. Wegen de Grippe to’n Bispeel ward overs lang ni so’n Theoter mokt. Wat also is dor los, frog ick mi? Wat is dat för’n dösige Krise? Güstern hett ’n Experte in’t Radio vun ’n „Naturkatastrophe“ snackt, gegen de wi mit alle Middel kämpfen mööt. Genau desülbige Experte hett vörige Week noch seggt, dat wi uns keen Gedanken moken un eenfach so wiedermoken schüllt, as jümmers. Gediegen, ne. Mi kümmt allns, wat sick nu op de Welt wegen Corona deiht, vör, as harr sick

Annerletzt seet ick an Disch un för mi leeg ’n ganzen Schwung Krom. Ick tell mol op: Een dörsichtigen Büddel, so 25 mol 35 Zentimeter groot, een Stück dörsichtiged, stieved Plastik, dat utseh, as de Flünken vun ’n Wüps un noch ’n längered Stück ut datsülbige Materiol, dat to’n Kring opdreiht weer. Denn ’n Stück Papp, jüst so opdreiht, noch ’n Pappstück, 35 mol 20 Zentimeter groot, twee dörsichtige Plastikklammern un veer blanke Klammern ut Metall. Nu noch twee Stück Poppier, so ganz dünned Seidenpoppier, tosom ’n halven Quadrotmeter groot. Denn weern dor noch twee dicke Pappstücken, as Visitenkoarten seh’n de ut, een mit’n dicke Kordel, dat annere mit ’n dünned Plastikband doran. Dat weer’t. Un nu dörft Ju mol roden, worüm de ganze Krom vör mi op’n Disch leeg. Na, hebbt Ju ’n Idee? Nä? Na denn pass op: Ick heff jüst mien niedet Hemd utpackt. Dat Hemd treck ick an, overs all den annern Krom, de op’n Disch leeg, heff ick wechsmeeten. Bi’t Wechsmieten heff ick mi würkli schomt vun wegen Natuurschutz un so. Ov

Fröher heff ick je dacht, Corona is ’n Zigarrnmarke oder ’n Beer ut Mexiko. Intwüschen heff ick overs dortolehrt. As dat mit den Virus in China losgung un glieks vun Pandemie un sowat snackt wurr, dor heff ick mi würkli so’n lütt beten Sorgen mokt. Denn keem overs all de Experten togang un de Mehrsten vun de hebbt seggt, wat dat allns gor ni so wild is un dat veel mehr Lüüd an Grippe dootblifft. Na jo. Mi is dat je annerlei woan ick dootbliff, doot is man achteran so oder so. Veellicht, heff ick mi överleggt, hett dor je ook blots ’n Pharma-Konzern Lunte rooken un is anfungen, mit Hochdruck ’n Middel gegen dat Virus tosomtokleihn. Un dormit se de Medizin denn ook düüer ünnert Volk bringen kunnen, hebbt se ehr eegen‘ Experten vör de Kameras stellt, üm de Lüüd bang to moken. Nu kruupt dat dorste Corona-Schiet je overs ook al bi uns rüm. In Italien geiht keeneen mehr vör de Döör, as man heuert, in NRW fangt se ook al an de Kinnergoorns un Schooln dichttomoken un so wieder. Un ick? Jo, ick weet ook

Dat gifft je Sooken, de Mannslüüd doht un de Fruunslüüd ni verstohn künnt, jüst so, as dat Sooken bi Fruun gifft, de man as Mann ni begriepen kann. Dat is genau de Beriek, de Gletschersplate, an de de Gliekmokerie mang de Geschlechter dat „Gender Mainstreaming“, as dat op Düütsch heet, sien Grenzen hett. Un een vun düsse Grenzen deiht sick op Tant‘ Meier op. Ni to Huus. Dor gebruukt man de Boodstuuv je tomeist Geschlechterövergriepend. In Dörpskrog oder in Restaurant to’n Bispeel, also in öffentlichen Ruum, is dat ganz anners. Dor sünd de Tant‘ Meiers för Fruuns- un Mannslüüd trennt. Un achter de Döörn vun de Tant‘ Meiers för Fruunslüüd, fangt för mi as Kirl dat groote Geheemnis an. Wenn Mannslüüd nömli in Krog oder so op Tant‘ Meier goht, denn goht se dor ganz alleent hen, mokt ehr Geschäft un kümmt weller trüch. Ferti. Bi Fruunslüüd is dat anners. De goht jümmers to tweet oder to drütt op ehr Tant‘ Meier. Ganz opgereegt sünd se, wenn se dor hengoht. Un wenn se denn no’n Tied mang dree un 20 Minute

So, nu is dat amtli. Ut Annegret Kramp-Karrenbuuer ward keen AKKanzler mehr. Dat weer je ook keen eenfachen Posten, den se as CDU-Chefin övernohm hett. Un dat Frie’ch Merz, Armin Laschet oder Jens Spahn dat beter mokt, is lang noch ni rut. Op’t letzt‘ weer dat je de Landdagswohl in Thüringen un wat dor so anhung, de AKK dorto bröcht hett ehr’n Hoot to nehm. Dorbi gifft dat dor je an un för sick keen Partei, de sick un de Demokratie dor ni blameert hett. De CDU hett dor twor de mehrsten Stimm‘ overs glieks dorachter kümmt de Linken un de Rechten. Un mit de will man sick as CDU ni afgeeven, annerlei wat dat Volk wählt hett. Demokratie heet bi uns anschien’d, dat dat veer oder beter geseggt fief Partei’n gifft, de in Bund regeern dörft. De Greunen, de FDP un natüürli de SPD, de CDU un de CSU. Dat blangbi de CDU un de CSU bi Bunnesdags-Wohln as een‘ Partei optreden doht, üm möglichst veele Stimmen aftogriepen, ansünsten overs jümmers ehr eegen Supp an kooken sünd, dat heff ick vör 30 Johr jüst so weni verstohn

Wat weer dor vörigen Dünnersdag un Friedag los? Dat gung so fix, dat ick dat meist ni mitkreegen heff un intwüschen snackt dor al keeneen mehr vun. So kann dat ni blieven! Also: Los gung dat mit Alexander Gauland, den se de politische Immunität wechnohm hebbt. He schall, bi de Stüüer 6000 Euro an Fiskus vörbischummelt hebben.  Süssdusend! Ick much ni weeten, wo veel Geld sien Kollegen vun de CDU, de SPD, de Greun‘ un so wieder al an’t Finanzamt vörbimogelt hebbt. Nu bin ick wiss keen Fründ vun Gauland un mit de AfD heff ick ook nix an Hoot. Overs mootig finn ick dat je vun de annern Afgeordneten, för de Opheevung vun Gauland sien Immunität to stimmen. Mi wurr blots mol interesseern, wo veel vun de Afgeordneten sick vör de Afstimmung noch gau ehr Konto-Utzüge trocken un sick den Sweet vun de Stirn wischt hebbt. Dorno keem glieks de näste Afstimmung in Sooken Immunität. Dütmol bi Karin Strenz vun de CDU. Ehr hebbt se de Immunität wegen Besteekung wechnohm. Aha. 22000 Euro schall se vun Lobbyisten ut As

In Oogenblick löppt in de USA je dat Amtsenthebungsverfohrn gegen Donald Trump as Präsident, ne. De Medien sünd sick je al vör düssed Verfohrn seeker ween, wat dat Trump nix anhebben ward, weil in‘ Senat, de in düsse Sook entscheed‘, mehr Republikaner sünd. Man harr dat Ganze also ook eenfach loten kunnt. Overs de Demokraten wulln weenstern to’n Utdruck bring‘, dat se mit düssen Präsident, de allns so „wunnerbor“ un „grootoarti“ finn’d, ni tofreeden sünd. Ännern ward dat liekers nix. Is dat ni dösig? Worüm is dat so? Worüm ward ganz eenfache Lüüd, de Mist mokt, bestroft, wiel de Grooten, de veel grötter’n un veel slimmerer’n Mist mokt, achteran in de Fernsehkameras grient, as wenn gor nix losweer? Tscha. Dat is an un för sick ganz eenfach. All de Trumps un Putins op de Welt künnt sick so verholn, weil wi dat so wüllt. Wi wüllt groote Lüüd över uns hebben, de dat Seggen hebbt. Wi wüllt ’n Kaiser, ’n König, ’n Präsident. Ni blots weil de uns Regeern doht oder weil wi hopt, dat dör ehr allns beter ward.

Vun „Industrie 4.0“ oder vun de näste industrielle Revolutschoon heuert man je jümmers mol wat in de Norichen un so. Wat dat dormit overs op sick hett, dat mokt veele sick je gor ni so recht klor. So as de Dampmoschien fröher de Welt ümkrempelt hett, sünd dat nu de Compjuters un allns wat dor mit tosomhangt. So goht de Spezialisten dorvun ut, dat noch veel mehr as nu automatiseert ward. Lastwogens ward in’ poor teihn Johr sülmsstänni fohrn un överhaupt ward de ganze Verkehr un de Logerhaltung sülmsstänni apfloopen.  De Sachbearbeidung op’t Finanzamt un in annere Behörden ward bald komplett vun Compjuters mokt, jüst so as veele, veele annere Sooken. Den meehrsten Ünnerricht an den Schooln ward künstliche Intelligenz övernehm‘. Dat hett je ook wat för sick. Keen Schööler fallt mehr dör’t Raster, weil den Schoolmaster de Nees vun’t Kind ni in Kroom passt. Överall in de Industrie, wonehm nu noch Minschen an’t Band stoht, ward man bald blots noch Roboters sehn. De süht man hier un dor je ook al bi de Lüüd to Huus:

Sünd Ju al mol in so’n „Schnell-Restaurant“ ween? Dor gifft dat in de Hauptsook je twee Keeden vun. Bi de eene steiht so’n groote geele Möwe vör de Döör, un denn gifft dat noch de annere Keed, de heuert anschien’d een Fruu oder Herrn König to, blots op Ingelsch. Jedenfalls gifft dat dor „Fast Food“. Dat is ook Ingelsch un heet översett, glööv ick, „fast Eeten“, also ni so ganz richtiged Eeten, overs even fast. Ick weer nu annerletzt in een vun de Lodens mit de geele Möwe. Un dor keem ick in’t Nodinken. Tied to’n Nodinken hett man dor nömli riekli, denn schnell oder gau, as man meen‘ kunn, geiht dor gor nix. Wenn man dor rinkümmt, kann man sick utsööken, wat man an Tresen oder an so’n elektroonisched Törminell bestelln will. Ick heff an’t Törminell bestellt. Un so as all de annern kreeg ick denn erstmol ’n Zeddel in de Hand, wo ’n Nummer opstunn, jüst as op’t Verkehrsamt, wenn man ’n Auto anmellen will. Man mutt denn ook tööven, bet düsse Nummer op so’n Fernsehn anwiest ward. Mien Zeddel harr de Numme

Enn Januar is je weller Winterschlussverkoop, ne. Fröher heff ick mit düssed dösige Woord nix anfangen kunnt. De Winter weer je man jüst süss Weeken old. Overs denn – zack – schull meern in Winter al weller Schluss ween mit den Verkoop vun de warmen Sooken. Dat is je jüst so, as wenn man in Sommer keen Bikinis kööpen kunn. Na jo, ick bün an un för sick ook keen, de gern Bikinis antreckt. Ick meen je blots – so as Bispeel. Ick heff düchti rescherschiert, in Bööker un in’t Internet. Overs worüm de Winter-Schlussverkoop op’n halven Winter un ni an’t Enn dorvun, also würkli an Schluss losgeiht, dor heff ick keen anstännige Antwoord op funnen. Liekers doht all de Lüüd so, as wenn sick dat so heuert. Veellicht wüllt all de annern blots ni togeeven, dat se dor jüst so wenig vun af weet as ick. Man weet dat ni. Op’t Letzt‘ hett dat anschien’d wat dormit to kriegen, dat de Hannel dör düsse Beteeknung mehr verdeen‘ kann. Na jo, worüm ni. De Tüüch-Hökers un all de Angestellten in düsse Brangsche mööt je ook

Moin moin un frohed nieded Johr. Jungedi. 2020. Mi kümmt all de Johrestohl’n de no 1999 keem’ jümmers noch as Seinz Fiktschen för. Overs anners, as ick mi dat vör 30 Johr vörstellt heff, flücht jümmers noch keen Autos dör de Gegend. Man good so, wenn man sick blots mol ankiekt, wo veel‘ Maleschen mennige Lüüd alleent mit dat Inparken hebbt. Wenn düsse Talente nu ook noch fleegen schulln, denn wurr ick blots noch mit Helm vör de Döör gohn. För fleegende Autos mööt wi düssed Johr overs in de Regel noch keen Bang hebben. Overs üm ruttofinnen, wat 2020 so bringt, hebbt wi nu bummeli twölf Monot Tied. Dorför hebbt wi sogor mehr Tied as 2019, denn 2020 is je ’n Schaltjohr. So hett je ook de Papst een Dag mehr, üm doröver notodinken, wat he eegentli will. Jüst erst hett he seggt, dat man de Fruunslüüd mehr inbinnen schull, weil de op’t Letzt‘ je ook Minschen sünd. Üm se in’t Preester-Amt to beropen, dorför sünd se denn overs anschien’d doch ni Minsch genog. Un as an Silvester een‘ vun düsse ominöse

So, nu hebbt wi dat bald achter uns. Dingsdag is düssed Johr vörbi. Un denn kümmt ’n frisched Johr. Dat ward 2020 heeten – so veel kann man al mol seggen. Veel anners as düssed ward dat Johr wohrschienli ook ni. Allns ward weller ’n beten düürer, as dat so is. De Briten ward sick wieder doröver strieden, wann se ut de EU uttredeeden wüllt un ansünsten jault all wieder op ’n ganz hoged Niewo. In Februar ward klor, dat dat mit de gooden Vörsätze ni klappt hett, in März ward dat to kold in April to natt, in Mai to hitt un in Juni künnt wi uns al mol Gedanken över de gooden Vörsätze för 2021 moken. Trump blifft Präsident vun de USA oder ook ni. Dat speelt overs ook keen Rull, denn de Verrückten, de dat op de Welt gifft, hebbt wi noch lang ni opbruukt. Dor gifft dat noch ’n ganzen Barg vun, de Präsident warrn künnt. In Juli kümmt de Wiehnachsdeko denn langsom in de Geschäfte, in August is dat weller to hitt. De Iesenbohn sett sick wieder mit ehr veer groote Problemen ut’neen: Fröhjohr, Sommer, Harvs un wat

Wat löppt de Tied, ne. Näste Week is al weller Wiehnachen. Weer dat ni jüst erst? De Wiehnachsmann is wohrschienli al düchti in Stress. He mutt je allns in sien Sack kriegen, wat he düt Johr ünner de Dann’bööm packen schall. Dorbi froog ick mi, wat de Wiehnachsmann ni ook mol mit de Tied gohn will? De kunn doch elektrisch fohrn. Nohaltig, ümweltfründli, modern, vörbildli. De Autos fohrt je bald ook al ganz vun alleent. Dor seggt man blots noch: „Fohr mi mol dor un dorhen.“ Un zack, geiht dat los. Över sülmsfohrn’de Autos heff ick annerletzt ook mit mien Fründ Piet snackt. Piet is fröher Buuer ween. He hett mi ut sien Erfohrung bericht‘ un dormit hett he mien Weltbild düchti oprüttelt: „Dat mit dat autonome Fohrn“, seggt he, „dat is doch kol’n Kaffe. Dat hett dat för hunnert Johr al geeven.“ Erstmol wull ick dat natüürli ni glööven, denn dormit dat vun alleent fohrn kann, bruukt so’n Fohrtüüch doch Sensor’n un Kameras un all so’n figelienschen, niemodschen Krom. Dat mach ween, hett he seggt, overs l

Ju hebbt dat je wohrschienli mitkreegen, dat bi uns in’t näste Johr Bon-Plicht is. In Supermart ward man nu je al frogt, wat man ’n Kassenzeddel hebben will. Dat ward man no Niejohr ni mehr frogt, dor kriegt man sien Zeddel, annerlei, wat man em hebben will oder ni. So’n Zeddels kriegt man denn overs ook bi’n Friseuer, bi’n Eeiermann an de Stroot, an jeden Stand op’n Weekenmart, in de Iesdeel, in Imbiss, bi’n Slachter, in‘ Dörpskrog, bi’n Bäcker un so wieder. Dat kann man sick denn so vörstelln: „Moin, ick harr gern ’n Stuten.“ Denn seggt de Bäcker: „Gern, dat mokt sounsoveel Euro.“ Denn ward betohlt un de Bäcker seggt: „Hier is dien Kassenzeddel.“ Mitmol fallt den Kunnen in, dat Nomeddags je noch Tant‘ Erna to Besöök kümmt: „Och, geev mi man noch ’n poor Stück Kooken mit!“ Weller ward inpackt, betohlt, un de Bäcker seggt: „Hier is dien Kassenzeddel.“ Nu kümmt noch ’n Kolleg bi’n Bäcker rin. „Moin, na wo geiht? Schüllt wi noch gau ’n Tass‘ Kaffe hebben?“ „Jo lot uns man.“ „Good – mokst uns noch tw

To’n Nikolaus wüllt wi hüüt mol ’n lütted Gedankenexperiment moken: Stellt sick vör, süss Lüüd, dree Fruuns- un dree Mannslüüd, all 30 Johr old, de sick ni kinnt, schüllt ’n Auto verschinkt kriegen. Eenfach so, egol wat för een. Overs blots een Auto vör all tosom. Se mööt sick nu blots tosom döröver eenig warrn, wat för ’n Auto se hebben wüllt. So. Nu geiht los. De erste will ’n Sportwogen, de tweete ’n Bus, de drütte ’n Kombi, een will ’n lütten Stadtflitzer, een ’n Gelänneauto un een is annerlei, wat för ’n Auto dat ward – Hauptsook, dat fohrt. Irgendwann sünd de süss lüüd sick overs veellicht doch eenig. Nu geiht dat üm de Farv; De een seggt direkt „blau“ un denn heuert man noch fief annere Farven. Un denn kümmt wiedere Frogen. Benzin, Diesel oder elektrisch? Stohl oder Alufelgen un so wieder. Ick kunn mi vörstelln, dat düsse poor Lüüd sick so lang över dat dammelige Auto an strieden sünd, bet dat al gor keen Autos mehr gifft. Sowiet dat Gedankenexperiment. Overs jüst sowat, künnt wi uns

Wat hett Angela Merkel vörgüstern noch bi de Generaldebatte in Reichsdag seggt? Ach jo, wi as groote Instrienatschoon schulln de annern wiesen, wat man gegen den Klimawannel dohn kann, ook wenn wi blots een Perzent vun de Weltbevölkerung sünd un gor ni so dull sünnigt, as annere Länner. Dor kann man je nix gegen seggen. De ut de Oppositschoon, de vörher unkt hebbt, wat dat Klimapaket vun de Regeerung veels to lasch weer, seggt nu, dat düssed lasche Paket veels to streng för de Wirtschop is un ehr utbremst. Aha... Mutt man ni verstohn, is overs so – oder so ähnli. Annerlei. Merkel hett je al ’n ganz annern Plon, vun den man overs blots wat mitkreegen hett, wenn man bi de annern Norichen düsse Week genau toheuert hett. Wenn dat nömli so is, dat veele annere Länner veel mehr för den Klimawannel künnt as wi, denn mutt man kieken, dat de Dorsten dormit opholn doht dat Klima to versau’n. Intwüschen ward je ook al vun „Klimanotstand“ snackt. Nu wüllt de annern overs gor ni mit ehr Klimasünnen opholn, denn se

Wenn man grient, also lächelt, mutt man 17 Muskeln in’t Gesicht anspann‘. Kiekt man gnegeli, mutt man dorför 42 Gesichsmuskeln anspann‘ – twee’nhalv mol so veel! Nu stellt sick de Froog, worüm dat Lüüd gifft, de mehr gnegeli as fründli kieken doht. Dat is je ni blots unscheun för all de Lüüd, de jüst üm so‘ gnegeligen Minsch rümstoht – ook för den Gnegel sülms is dat anstreng’d un kost veel Energie. Un to Gnegeln, dat hett je ook noch keeneen op de Welt tofreeden mokt. Man kann gnegeln, so dull as man will – glückli ward man dorvun ni. Dorüm frog ick mi al lang, worüm mennige Minschen anschien’d leever gnegeli as tofreeden sünd. Overs ick krieg dat eefach ni rut. Wenn man so’n Gnegel nömli frogt: „Segg mol, worüm büst du eegentli so gnegeli?“, denn kriegt man as Antwoord: „Kleih mi an Mors“ oder „lot mi tofreden“ oder wat anners in de Oart. De wüllt een gor ni vertelln, worüm se gnegeli sünd. Worüm mokt se dor blots so’n Geheemnis üm? Weet se wat, wat blots Gnegels weeten dörft? Wohrschienli ward ma