Podcasts Over Dyslexie En Andere Conceptuele Denkers

Sinds de vakantie in Azië heeft Sjan ernstige reuma-verschijnselen. “Stress” zegt de één, “Prednison slikken” zegt de ander. Dan komt ook nog de corona-crisis opzetten en worden veel bedrijven plat gelegd. Stress en paniek alom. Hoe ga je daarmee om? Wat kan zo’n periode in je leven van je vragen en wat heeft het je te bieden? Wat doet stress met je brein en wat doet ontspanning met je brein? Sjan en Gertrudie praten hierover in deze podcast.

Al op de basisschool voelde Joel zich niet begrepen, maar hij begreep ook zijn eigen brein niet. Hij werd regelmatig aangesproken op zijn houding, hij moest "beter zijn best doen", terwijl niemand zag dat hij dat juist deed. Dat hij een conceptuele denker is, wist hij (en zijn omgeving) niet. School werd een grote stressfactor en was één van de redenen waarom hij later drugs en alcohol ging gebruiken. Een prettig bij-effect was dat ook de chaos in zijn hoofd minder werd. Nu heeft hij daar andere wegen voor gevonden.

Sinds Elizabeth het neurodiversiteits-perspectief meeneemt in haar begeleiding aan klanten die vastlopen vanwege een psychische "aandoening", zit haar agenda helemaal vol. Veel klanten herkennen zich in het conceptuele denken en vinden haar benadering verfrissend en praktisch. De klant of patiënt wordt weer mens.

Remco heeft ADHD en werkt voor een gemeentelijke instantie en weet alles van de Jeugdzorg af. Ondanks die kennis liep hij helemaal vast in de zorg toen zijn dochter niet meer naar school wilde. Hij schreef er een boek over, net als over zijn ADHD. Zijn grootste punt van kritiek: stop met het medicaliseren van fenomenen als ADHD en mensen tot patiënten maken!

Patrick heeft een landelijke carrière als discjockey achter de rug en kan nu zijn eigen projecten kiezen. Hij staat inmiddels bekend als de “podcastkoning” en maakt veel afleveringen over o.a. ADHD. Hij ziet duidelijk de twee kanten daarvan: veel energie hebben, vooruitkijken en impulsief zijn waardoor je verder komt dan je ooit had kunnen voorzien. Maar hij kent ook de negatieve gedachten die je over jezelf kan hebben, de doemgedachten. Het negatieve zelfbeeld dat hij daardoor heeft gaat hij te lijf door zich met spiritualiteit bezig te houden, dat sterkt hem en relativeert veel.

Als je niet gewaardeerd wordt vanwege de kwaliteiten en talenten die je hebt, maar vooral kritiek en onbegrip tegenkomt en moeite hebt om de maatschappelijke ladder te beklimmen, dan is er in ieder geval één circuit waar je je vindingrijkheid kwijt kunt: de criminele wereld. Eliza heeft deze wereld van binnenuit leren kennen en is daarin ook geconfronteerd met haar eigen verslavingsgevoeligheid die het gevolg is van een teveel aan stress en haar eigen negatieve gedachten over zichzelf.

Albert moest vroeger naar de LOM-school en is veel gepest. dat heeft zijn zelfvertrouwen erg beschadigd. Hij is niet dom, maar wordt wel zo gezien door anderen omdat hij dyslectisch is. Daardoor geven leidinggevenden hem ook teveel aanwijzingen in het werk terwijl die compleet overbodig zijn. Dat leidt nogal eens tot grote frustraties. Toch zet Albert door en vecht hij terug.

Mag diversiteit op de werkvloer? Mag je anders zijn? Mag je een andere manier van kijken hebben? Hoe gaan we om met diversiteit en inclusiviteit? Joost de Beer propageert om de verantwoordelijkheid voor dergelijke vragen niet alleen bij de dyslectische werknemer neer te leggen, maar ook bij de werkgever. Daarvoor moet er een ander klimaat op de werkvloer gecreëerd worden. Joost doet een promotie-onderzoek naar dyslexie en gaat hierin expliciet in op de capaciteiten van dyslectici en de waarde die mensen hechten aan werk. Hij hoopt hierdoor een gespreksmodel te creëren waarmee je problemen op de werkvloer kunt bespreken en oplossen.

Kinderen hun ondernemerskwaliteiten laten ontdekken, de positie van dyslectici verbeteren op het werk, voorlichting geven over de positieve kanten van dyslexie, een greep uit de activiteiten van de HOI Foundation. Stephanie Raber en Tamara Vreeken zijn zelf ook dyslectisch en gaan voor dyslexie 2.0.

No disorder but a natural combination of features that has its disadvantages AND its benefits: that is what dyslexia is! It's time to change the perspective on dyslexia and value dyslexics more. That doesn't mean they don't need help in a society in which their way of processing information forms a minority. Sjan and Gertrudie tell you the why's and how's.

Dyslectici hebben er nogal eens last van dat zij letters door elkaar halen. Daar heeft Christian iets op bedacht: een speciaal lettertype voor dyslectici! Wat begon als een eindexamenopdracht voor zijn opleiding is uitgegroeid tot een populaire tool die hem ook internationaal succes heeft gebracht. Hoe ga je daarmee om als dyslecticus?

Niet begrepen worden, onvoldoendes krijgen voor verslagen, niet "HBO-waardig" bevonden worden. Het hoort allemaal bij Jana's ervaringen op het HBO terwijl docenten ook zien dat ze de stof goed beheerst en toepast. De opleiding heeft geen idee wat ze met studenten als zij aan moet.

Tips om te studeren en je scriptie te schrijven, hoe beroep aan te tekenen tegen een negatief studieadvies, anders tegen je dyslexie aan gaan kijken. Marzenka heeft het allemaal in haar pakket als dyslexiebegeleider en is ondertussen ook nog bezig met een promotie-onderzoek om belemmerende en bevorderende factoren bij dyslexie in beeld te brengen.

Nel Hofmeester ziet dyslexie niet zozeer als een stoornis, maar als een probleem van het onderwijssysteem dat niet op de behoeften van dyslectische leerlingen en studenten in kan spelen. Nel is Nederlands gaan studeren terwijl ze is opgegroeid in den gezin vol met dyslectici. Ze heeft als docente Nederlands gewerkt, maar al gauw heeft ze zich in dyslexie gespecialiseerd. Zij heeft veel over het onderwijs te vertellen.

Een hoog stressniveau in het brein is volgens Henk Kooij vaak onze tweede natuur geworden en leidt dikwijls tot ziekte en depressie. Vooral conceptueel denkers hebben hier last van. Hoe werkt dat in het brein en hoe kom je er weer van af? Henk vertelt daarover. Hij werkt als zangpsycholoog en helpt veel conceptueel denkers deze stress te verminderen.

Dennis had al op jonge leeftijd door dat als je als kind met dyslexie wilt overleven op school, je met de slimste kinderen van de klas bevriend moet worden. Deze overlevingsstrategie hanteert hij in het werk nog steeds: contacten leggen met mensen die hem kunnen helpen iets te realiseren, zelf de 1e stap zetten, uit je comfortzone stappen en continu je eigen grenzen verleggen. Het heeft hem veel succes gebracht in het werk.

Wat is nu eigenlijk conceptueel denken, iets dat kenmerkend is voor mensen met AD(H)D, dyslexie, dyscalculie, autisme en hoogbegaafdheid? Wat maakt hen "anders" dan de lijndenkers die in de meerderheid zijn? Sjan en Gertrudie gaan in gesprek met elkaar en leggen uit hoe een conceptueel denkend brein werkt en wat het verschil in mensen is met deze "labels"?

Regelmatig worden mensen nog steeds ontslagen omdat ze op het werk vertellen dat ze dyslexie hebben. Maar betekent dat dan ook dat je het maar niet moet vertellen? In deze korte podcast wordt paragraaf 7.2 van het boek "Slimmer dan je baas" voorgelezen. Al is het boek uit 2008, de tekst is nog steeds actueel.

Schaamte is wellicht een nog groter taboe dan faalangst. Veel mensen met dyslexie schamen zich en dat wordt meestal niet opgemerkt. Leontien kent dit van jongs af aan en begeleidt daar nu volwassenen en kinderen in. Als kind merkte zij al snel dat ze op school langzamer werkte dan haar klasgenoten en rare fouten maakte in haar schriftelijk werk die ze niet kon verklaren. Ze ging haar eigen diagnose stellen, dacht dat de enige verklaring was dat ze dom was en verborg die wetenschap. Met de grote sociale druk op school om erbij te horen en het eenvormige onderwijssysteem waar ze niet in paste, werd haar identiteit erg door deze schaamte gevormd.

Nadia wilde niet studeren, maar wel leren. Ze heeft zich nooit gerealiseerd dat het door haar dyslexie kwam dat ze veel stof moeten lezen en reproduceren lastig vond. Ze dacht altijd dat ze "gewoon" geen zin had in school. In de praktijk heeft ze zoveel geleerd waardoor ze nu vooral bedrijven in het buitenland adviseert om maatschappelijk verantwoord te ondernemen.